Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Πίστη στο μνημόνιο και όχι στις φήμες



Η  Ελληνική Κυβέρνηση έχει υπογράψει με την Τρόικα ένα δεσμευτικό έγγραφο (μνημόνιο) το οποίο αναφέρει αναλυτικά τα όσα πρέπει να γίνουν. Σύμφωνα με το μνημόνιο κάθε 3μηνο γίνονται 2 έλεγχοι: (α) Των διαρθρωτικών αλλαγών που πρέπει να εφαρμόσει η κυβέρνηση και (β) της πορείας των αριθμητικών δεδομένων και κυρίως των εξόδων και εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Πρέπει η πρόοδος να είναι συνεχής προκειμένου να συνεχιστεί και η ροή κεφαλαίων προς τη χώρα μας. Επειδή δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι θα υπάρχει Ελληνική κυβέρνηση που θα τολμήσει να μην εφαρμόσει τις διαρθρωτικές αλλαγές, που έχει ήδη υπογράψει και ψηφίσει η Βουλή, πιστεύουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί. Εάν συμβεί οι συνέπειες θα είναι τραγικές. Θα βγούμε από το ευρώ, οι τράπεζες θα χρεοκοπήσουν, το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα καταρρεύσει, οι καταθέσεις θα κινδυνεύσουν και θα υπάρχουν ολέθριες συνέπειες στην κανονική καταβολή μισθών και συντάξεων δημοσίων υπαλλήλων.
Εάν οι αριθμοί εσόδων-εξόδων του Δημοσίου δεν είναι σύμφωνοι με το πρόγραμμα, τότε μετά το πέρας του 3μηνου (τέλη Σεπτεμβρίου), η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να κάνει  επιπλέον νέες ρυθμίσεις. Η υποχρέωση αυτή πηγάζει από το μνημόνιο που αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα επιβάλει κάθε αναγκαίο μέτρο που απαιτείται, για την τήρηση των στόχων του προγράμματος. Εναπόκειται στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης ποια μέτρα θα είναι αυτά.
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι θα υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που φέρνει ευνοϊκά δημοσιονομικά αποτελέσματα σε αριθμούς, που δεν θα συμμορφωθεί με νέα μέτρα και το νόμο που ψήφισε η Βουλή, ώστε να αποφευχθεί η χρεοκοπία των τραπεζών με ότι αυτό συνεπάγεται για τις καταθέσεις, καθώς και για την κανονική ροή των μισθών  και συντάξεων.
Αν και τα πράγματα είναι ξεκάθαρα η φημολογία περί εξόδου από το ευρώ συνεχίζεται. Δεν υπάρχει νομικός μηχανισμός, ώστε να μας εκδιώξουν από το ευρώ. Εάν βγούμε προσωρινά, δεν θα μπορούμε να ξαναμπούμε διότι θα αδυνατούμε για πολλά χρόνια να πληρούμε τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Εάν υπάρξει αποτυχία και η χώρα αναγκασθεί να βγει από την ΟΝΕ, την ΕΕ και επανέλθουμε σε δραχμή θα σημάνει καταστροφή. Η νέα δραχμή θα υποχωρεί συνέχεια για να βρει με τα σκληρά νομίσματα ισορροπία. Το χρέος σε ευρώ και σε δολάρια θα διογκώνεται. Ο πληθωρισμός και τα επιτόκια θα φθάσουν στο 30%-40% . Επενδύσεις δεν θα γίνονται αφού οι επενδυτές δεν θα μπορούν να προσδιορίσουν την συναλλακτική ισοτιμία λήψης των οποίων κερδών της επένδυσης τους.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Με σύμμαχο την ελληνική ναυτιλία

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Υπάρχει κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ;

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Ομιλία στον FDA

Φωτογραφικό υλικό από την παρουσίαση του Αλεξάνδρο Μωραϊτάκη στο FDA στην αίθουσα του "ΥΓΕΙΑ"























Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Τα κρυφά βάρη του ασφαλιστικού


Το Δημόσιο επιπλέον του χρέους των 300 δισ. ευρώ έχει υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία ύψους 500 δισ. ευρώ σε τιμές παρούσης αξίας για τα επόμενα 40 χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος της άδικης περικοπής συντάξεων ενώ οι συνταξιούχοι κατέβαλαν κανονικά τις εισφορές τους. Όμως το 2002 χαρίστηκαν δυο τρισεκατομμύρια δραχμές προς ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους εις βάρος του ΙΚΑ από την τότε Κυβέρνηση χωρίς απεργιακή ή συνδικαλιστική αντίδραση. Το ίδιο έγινε την 5ετια 2004-2008 από την τότε Κυβέρνηση χωρίς οι συνδικαλιστές να απεργήσουν ή/και να αντιδράσουν με κόστος για το ΙΚΑ 1 δισ. ευρώ. Υπουργοί καθώς και άλλα πρόσωπα ωφελήθηκαν. Υπάρχει λοιπόν πολιτική, αστική και ίσως ποινική ευθύνη με ονοματεπώνυμο για να επιστραφούν «τα κλεμμένα». Η τωρινή Κυβέρνηση που δεν έχει ευθύνη οφείλει να τα αναζητήσει. Οι συνδικαλιστές πρέπει να απεργήσουν και γι' αυτό. Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί πως συνδικαλιστές και πολιτικοί ανέχτηκαν να επιβαρύνεται δυσμενώς το ισοζύγιο εσόδων και εξόδων του ΙΚΑ και πως η απασχόληση των αλλοδαπών άργησε να εκληφθεί από την Κυβέρνηση ως απώλεια εσόδων. Τη δεκαετία των υψηλών επιτοκίων του 1960 οι καταθέσεις των Ασφαλιστικών ταμείων παρέμειναν άτοκες στην ΤτΕ. Στη συνέχεια χαρίστηκαν από υπουργούς Εργασίας συντάξεις με πλασματικά ένσημα χωρίς πραγματικές εισφορές σε παλιννοστούντες. Πρέπει να μπουν όλα στο τραπέζι και να συζητηθούν από μηδενικής βάσης. Πρέπει εντόκως να αποδοθούν στο ΙΚΑ τα χρήματα που αδίκως το επιβάρυναν. Υπάρχει όμως και ένα ανέγγιχτο θέμα, το οποίο αφορά στους μισθούς των εργαζομένων. Χαρακτηρίζονται από πολλούς χαμηλοί, ή μισθοί πείνας, αλλά στην επιχείρηση κοστίζουν ακριβά και όχι μόνο επιβαρύνουν υπέρμετρα το εργασιακό κόστος αλλά συντελούν στην υψηλή ανεργία. Κοστίζουν ακριβά και στον εργαζόμενο, ο οποίος κάθε μήνα για τις ασφαλιστικές του εισφορές δίνει το 16% των μικτών αποδοχών του, χωρίς οι υπηρεσίες που του παρέχονται να είναι ανάλογες. Επιπλέον η επιχείρηση καταβάλει ένα επιπλέον 28% των μικτών αποδοχών για εργοδοτικές εισφορές. Με άλλα λόγια ένας εργαζόμενος χάνει το 45% έως 55% του εργασιακού κόστους του μηνιαίως, ποσό που κατευθύνεται σε παροχές υγείας με αμφίβολη ποιότητα και συνταξιοδοτικές εισφορές σε ένα ταμείο με αβέβαιο μέλλον. Είναι διαφορετικό το κόστος εργασίας για την επιχείρηση και διαφορετικό το έσοδο που έχει ο εργαζόμενος. Πρέπει να ξεκαθαριστεί και να γίνει κατανοητό από όλους πως ενώ ο εργαζόμενος λαμβάνει 14 μισθούς έχοντας πληρώσει τις εισφορές του και στη συνέχεια φορολογείται, ο εργοδότης καταβάλει κεφάλαια που αντιστοιχούν σε 20 μισθούς.

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Συζήτηση στην εκπομπή της ΝΕΤ πρωϊνή Ενημέρωση

Μέρος Α


Για να δείτε τα παρακάτω video θα πρέπει να έχετε εγκατεστημένο το πρόγραμμα Adobe Flash Player





Μέρος Β